Quotation |
92. illum uero mox adorasse regis ingressum tamquam maximum ei solacium praebiturum ac
procidentem ad eius genua extensa dextra poposcisse libertatem, et iubente rege, ut confideret et
diceret, quis esset uel cur ibidem habitaret uel quae esset causa ciborum eius, tunc hominem cum
gemitu et lacrimis lamentabiliter suam narrasse necessitatem.
93. ait, inquit, esse quidem se Graecum et, dum peragraret prouinciam propter uitae causam,
direptum se subito ab alienigenis hominibus atque deductum ad templum et inclusum illic et a nullo
conspici, sed cuncta dapium praeparatione saginari, 94. et primum quidem haec sibi inopinabilia
beneficia prodidisse et detulisse laetitiam, deinde suspicionem, postea stuporem, ac postremum
consulentem a ministris ad se accedentibus audisse legem ineffabilem Iudaeorum, pro qua
nutriebatur. et hoc illos facere singulis annis quodam tempore constituto. |