| Quotation |
Sed nunc fortasse huius conlationis cura suscepta diligentius perscrutati sunt scripturas sanctas et,
quia in eis innumerabilia testimonia reppererunt quibus promissa est ecclesia futura in omnibus
gentibus et toto orbe terrarum - sicut eam reddi et praesentari coepisse in euangelio et in epistulis
apostolicis et in actibus apostolorum uidemus, ubi et ipsa loca et ciuitates et prouinciae leguntur per
quas creuit, incipiens ab hierusalem, ut inde se etiam in africam non migrando sed crescendo
diffunderet -, non autem inuenerunt aliquod testimonium diuinorum eloquiorum ubi dictum est eam
perituram de ceteris partibus mundi et in sola africa <in> donati parte mansuram, et uiderunt quam sit
absurdum pro illa quae fuerat peritura tot testimonia diuina recitari, pro ea uero quae, sicut putant,
fuerat domino placitura, nullum eius testimonium repperiri, haec forte cogitantes, ad finiendas uanas
et perniciosas et saluti aeternae contrarias inimicitias, ad locum conlationis nostrae omnes conuenire
uoluerunt, non ut tumultus nouus oriatur, sed ut uetusta discordia finiatur.
Nam et illud quo in nos solent grauiter inritari, quod reges terrae, quos tanto ante praedictum est
christo domino seruituros, leges contra haereticos et scismaticos pro catholica pace constituunt,
credimus quod aliquando cogitauerint non esse culpandum, quia et antiqui reges, non solum gentis
hebraicae, sed etiam alienigenae, ne quisquam contra deum israel, hoc est uerum deum, non tantum
faceret, sed uel diceret aliquid, omnes regni sui populos praeceptis minacissimis terruerunt, et maiores
istorum ipsam caeciliani causam, unde nata est ista dissensio, ad constantinum imperatorem per
anulinum proconsulem accusando miserunt, quod utique non ob aliud uidentur fecisse nisi ut
imperator constantinus contra eos qui superati essent, eis qui superassent aliquid regali auctoritate
decerneret; totamque ipsam causam potuerunt, et forte fecerunt ipsius collationis necessitate, archiuis
publicis perscrutatis, inuenire olim esse finitam post ecclesiastica iudicia quibus absolutus est
caecilianus, illo etiam imperatore iudicante ad cuius examen rem totam et primo miserunt et postea
perduxerunt. |
