| Quotation |
Post haec vero, paucis intervenientibus annis, cum predictus venerabilis vitae senex Audomarus nimio febris ardore fuisset fatigatus, cumque diem obitus sui adfuisse cognovit, eodem die de lectulo, in quo iacebat, surrexit atque in eclesiam ingressus, pronus coram altare cum lacrimis Dominum pro se et pro circumstante eum oravit populo; corpus vero Christi et sanguinem commonicando turbisque se circumdantibus predicando, oculis in caelum elevatis tremulisque manibus, quatiente febre atque senectute, extensis, suos devota mente benedixit discipulos, dicens: "Inmensam omnipotentis Domini precor clementiam, ut vos, filioli mei, in regno Dei merear videre felices". (...) Predictus vero venerabilis abbas Bertinus, divina sibi gratia revelante, statim ad locum, ubi venerabilis senex obiit, cum suis pergendo monachis sacrum beati Audomari corpus cum psalmis et ymnis et canticis ad locum sepulturae diduxit, eumque in predicta ecclesia, quam ille beatus pontifex in Sithiu aedificavit, cum inmenso circumstantis populi sepelierunt luctu. |
