Quotation |
19. Igitur Romani, patriae denuntiantes nequaquam se tam laboriosis expeditionibus posse
frequentius uexari et ob imbelles erraticosque latrunculos romana stigmata, tantum talemque
exercitum, terra ac mari fatigari; sed ut potius sola consuescendo armis ac uiriliter dimicando terram
substantiolam coniuges liberos et, quod his maius est, libertatem uitamque totis uiribus uindicaret et gentibus nequaquam sibi fortioribus, nisi segnitia et torpore dissolueretur, inermes uinculis
uinciendas nullo modo, sed instructas peltis ensibus hastis et ad caedem promptas protenderet
manus, suadentes, quia et hoc putabant aliquid derelinquendo populo commodi adcrescere, murum non ut alterum, sumptu publico priuatoque adiunctis se -cum miserabilibus indigenis, solito
structurae more, tramite a mari usque ad mare inter urbes, quae ibidem forte ob metum hostium
collocatae fuerant, directo librant; fortia formidoloso populo monita tradunt, exemplaria
instituendorum armorum relinquunt.
05. In litore quoque oceani ad meridianam plagam, quo naues eorum habebantur, quia et inde
barbaricae ferae bestiae timebantur, turres per interualla ad prospectum maris collocant, et ualedicunt tamquam ultra non reuersuri.
08. Itaque illis ad sua remeantibus emergunt certatim de curucis, quibus sunt trans tithicam uallem
euecti, quasi in alto Titane incalescenteque caumate de artissimis foraminum cauerniculis fusci uermiculorum cunei, tetri Scottorum Pictorumque greges, moribus ex parte dissidentes, sed una eademque sanguinis fundendi auiditate concordes furciferosque magis uultus pilis quam corporum
pudenda pudendisque proxima uestibus tegentes cognitaque condebitorum reuersione et reditus
denegatione solito confidentiores omnem aquilonalem extremamque terrae partem pro indigenis
muro tenus capessunt. |